یک عکاس تازه کار که با شور و اشتیاق یک دوربین DSLR یا بدون لنز خریداری کرده برای شروع چه مطالبی را باید یاد بگیرد ؟
برای آگاهی از ISO میتونین به این لینک برید. بجای ایزو هم آگاهی در مورد «فاصله کانونی لنزها» موضوع مناسبی برای یک تازه کار خواهد بود.
درس اول : سرعت شاتر
برای گرفتن یک عکس ساده و معمولی، شاید نیازی به دانستن سرعت شاتر نداشته باشید و با تنظیم حالت دوربین بر روی خودکار یا Auto به نتیجه دلخواه برسید، اما وقتی که قصد عکاسی از سوژه هایی با سرعت بالا و یا حرکتی را داشته باشید، به تنظیم سرعت شاتر نیاز خواهید داشت.
سرعت شاتر، مقدار زمان تابیده شدن نور به حسگر دوربین را تعیین می کند.
برای عکاسی از سوژه های متحرک مانند صحنه های ورزشی، برای اینکه سوژه را در یک لحظه ثابت کنید لازم است سرعت شاتر بالایی داشته باشید. و برعکس ، برای عکاسی از اجسام ساکن بهتر است از سرعت شاتر پایین استفاده کنید تا تمامیه جزییات سوژه با بالاترین و ریزترین جزییات ثبت شود.
البته باید بگم که وجود ۳ پایه برای سرعت های شاتر پایین لازمه . چون لرزش دست ، عکس رو خراب میکنه!
درس ۲ : فاصله کانونی
لنزها بر اساس «فاصله کانونی» طبقه بندی می شوند. هرچه فاصله کانونی لنز کمتر باشد، زاویه دید بازتر است و فضای بیشتری از قاب تصویر ثبت می شود و برعکس هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، زاویه دید باریک تر شده و مقدار کمتری از قاب تصویر ثبت می گردد. لنزهای با فاصله کانونی کم، واید انگل (زاویه باز) و لنزهای با فاصله کانونی زیاد، تله فوتو نامیده می شون
لنزهای ۵۵-۱۸ میلی متری که به همراه اکثر DSLR ها و دوربین های بدون آینه عرضه می شوند، در ابتدای رنج زوم (فاصله کانونی ۱۸ میلی متر) برای گرفتن عکس های واید و در فاصله کانونی نهایی (۵۵ میلی متر) برای گرفتن عکس های تله فوتو متوسط بکار می روند. یعنی در درازا 55 میلی متر رو میرن و قدرت عریض گرفتن 18 میلی متر رو دارن .
این کیت لنز ها خوبن….اما کم کم دلتون میخواد لنز های فاصله های مختلف رو تست کنید .
و یه نکته رو هم باید بگم … علاوه بر لنز ها تله یا واید ، لنز های ماکرو هم هستند که برای گرفتن جزئیات بیشتر در فاصله نزدیک بکار میرن . مثلا عکس گرفتن از حشرات. لابراتوار دیجیتال دیدگان
درس ۳: رابطه بین فوکوس و گشادگی دیافراگم
در واقع گشادگی دیافراگم میزان نوری که به حسگر دوربین تابیده میشه رو مشخص میکنه.
گشادگی دیافراگم یک لنز، عمق میدان تصویر را هم تحت تاثیر قرار می دهد. عمق میدان کم هنگامی است که فقط سوژه مورد نظرتان شفاف دیده می شود و هر سوژه دیگری که در پس زمینه یا جلوتر از سوژه اصلی نسبت به دوربین قرار دارد، محو یا تار به نظر می رسد.
برای رسیدن به تصویری با عمق میدان کم باید از F/4 و بالاتر (نزدیک به ۱) استفاده کنید. برای افزایش عمق میدان باید از گشادگی دیافراگم کمتر مانند F/16 و کمتر، استفاده کنید که باعث می شود همه سوژه های با هرفاصله ای از لنز دوربین، واضح به نظر برسند.
درپایان این نکته را به یاد داشته باشید که برای آشنایی به این اصول باید بصورت مداوم و در شرایط متفاوت و تنظیمات مختلف عکاسی کنید ، تمرین و پشتکار زیاد تنها راه تسلط به اصول عکاسی است.
با تشکر از مجید علی اصغری و پیمان انصاری
